De tweede opzijrit is geweest. De eerste rit, 13 juni, was met 4 vrouwen (+een restje echte mannen), waaronder ik mij zeer gesteund voelde. Na een extra rijles van anderhalf uur was ik er helemaal klaar voor. Verzamelen om 10.00 uur en vertrekken rondom 11.15 uur, tja je merkt gelijk dat je met vrouwen op pad gaat, ook gezelligheid speelt natuurlijk een rol. Deze rit verliep super. Na een dagje rijden voel je je zowaar een echte stoere meid.

Enthousiast als ik was, gelijk maar weer een rit op 4 juli georganiseerd met als regieassistent mijn man Alexander. Alleen 3 van de 4 vrouwen waren op vakantie, zodat er alleen nog maar echte mannen en een echte vrouw zich aanmelden.
Weer afgesproken om 10.00 uur in Onnen. Als eerste kwam Harry aangescheurd…de eerste zenuwen kwamen, niet veel later kwamen Bart en Annelies, zeeeer ervaren en goede motorrijders. Bart had zelfs onlangs twee weken met motor de haarspeldbochten te Frankrijk overwonnen. Om mezelf wat op te porren en niet toch voor een gezellig dagje thuis te kiezen, sprak ik mijzelf monter toe dat ik deze dag veel zou leren van deze voorbeelden.
Om 11.00 uur vertrokken wij (tja, nog steeds vrouwen aanwezig en Annelies moest zowaar nog een scherm geplaatst hebben, ..mannen zijn errug handig om mee te nemen..) richting Peize. Na een uur rijden werd het lijf wat soepeler en had ik de ‘swoeng’ van de vorige rit weer te pakken. Het zijn nog geen wheelies, maar door deze tweede rit, ben ik al aardig op weg richting ‘circuitrijdster’(ha,ha)

Bochten zijn nog leerpunten, maar ik ga al aardig met de knie richting de grond (ahum).
Het leren pak van Annelies was ook helemaal te gek, lekker roze en koel zo’n ‘open kruis’. He Annelies, ik denk dat ik de broek in het zwart ga kopen (even een vrouwenpraatje..)
Na een overheerlijke lunch in Noordpolderzijl (na wat wachtwerk en discussies over wie we nu met Dereck Ogilvy en Gordon Ramsey bedoelden.) vertrokken we langzamerhand richting kaap Hoorn te Groningen, waar Annelies, Alexander en ik een afsluitend drankje tot ons namen. Harry en Bart waren intussen huiswaarts gegaan.

De derde opzijrit komt eraan!

5000 kilometer in 14 dagen, dan klinkt leuk en dat is het ook!

De eerste dag over de snelweg naar het begin van de route des Grandes Alpes. Niet zo leuk maar wel zo handig. Van daaruit in 3 dagen slingeren over en door de alpen, en alle passen waren open. Zo hebben we o.a. de Col de l’iseran, Col du Galibier en de Col d’izoard beklommen. Tussenstops hadden we in Val d’Isere en Barcelonette. Na deze enerverende dagen lekker uitrusten aan de middellandse zee in Menton.

Toen op naar Italië met mooi weer, pizza’s en ijs. Nou het mooie weer was er zeker……
Via een mooie route wilden we naar Modena rijden, maar al snel bleek dat dat niet de beste optie was. Het was namelijk redelijk warm, en om dan op een motor stapvoets door allerlei mooie plaatjes te rijden was niet zo handig. Dus toch maar snel de tolweg gekozen richting Modena. Daar snel een hotel gezocht op op naar HET terras met een lekker biertje erbij.

De volgende dag even rustig aan een klein stukje toeren naar Maranello in spijkerbroek en tshirt. Even wat foto’s geschoten in het Ferrari-museum en via via weer terug naar het ons hotel. Omdat het in en rond Modena toch wel erg warm was besloten we dit gedeelte van Italië voor gezien te houden en hogerop in de Dolomieten wat verkoeling te zoeken.

Wederom over de snelweg naar het noorden waar we bij het Garda meer verder gingen via kleine weggetjes. De Dolomieten lagen er mooi bij het de volgende 2 dagen hebben we wederom de nodige passen beklommen, oa. de passo di Stelvio met sneeuw op de top. Ons basiskamp hadden we in Merano gevonden, een mooie stad met een prima hotel.

Tot slot nog naar Duitsland, naar Ingolstad om precies te zijn, het hart van AUDI. De rit ernaar toe was er een om snel te vergeten, het bleef namelijk maar regenen en daar zijn de meeste pakken/laarzen/handschoenen toch niet op berekend. Eenmaal op de plaats van bestemming was het gelukkig droog en konden we een onderkomen zoeken waar ze ook echte Duitse schnitzels serveerden!

Van Ingolstad naar Rotterdam en Groningen was in 1 dag te doen, en Jacco besloot dan ook om dat maar te doen. Bart had andere plannen en wilde nog even kijken in Altastenberg en Winterberg voor de Sauerkrautrit die in september op het programma stond. Dus namen we afscheid in Ingolstad.

Dit rit naar Altastenberg was binnendoor en het werd gelukkig warmer en warmer zodat uiteindelijk mijn handschoenen ook droog waren. Een tussenstop bij Zur Quelle was tevergeefs want ze waren nog niet open. Rond etenstijd een hotel gevonden, lekker douchen en eten en slapen om de laatste etappe fris te beginnen.

Had een mooie route geprogrammeerd voor de Garmin, en met wat muziek erbij was het prima rijden.

Jaja! Vandaag was het dan zo ver: de 19e landelijke motordagen zijn begonnen.
Op zich is er niet zo veel te beleven op deze dagen, behalve als je vier jaar oud bent en van springkussens houdt…. Of als je het leuk vind om de hele dag een beetje voor je garagebox te hangen…..

MAARRRRRRRR Er is 1 ding aan de landelijke motordagen dat wel ontzettend leuk is en dat is OP HET CIRCUIT RIJDEN!!!

DaMille had de smaak van de CRT van vorige week nog in de mond, dus die was wel weer te porren voor een aantal snelle rondjes op Nederlands mooiste circuit (geloof me; Zandvoort is een geasfalteerd zandbank…). Ook EJ en bArtAA waren dapper genoeg om een aantal rondjes mee te draaien. En ook ik was natuurlijk van de partij; ik had tenslotte een tijd van Stoner te verpulveren…. 

‘s Ochtends om 10:00 bij de BP in Haren afgesproken, zodat we dat machines ook nog ff vol konden gooien met een beetje euro98. Mcmru was ook nog op komen dagen om te kijken hoe de echte mannen zoiets nou doen. 

Anyway, gauw over de A28 naar het circuit toe. Niet te hard voor de mogelijk extra politie, niet te langzaam om alvast een beetje te wennen. Op het circuit aangekomen het startnummer opgehaald en snel een of ander papiertje ondertekend waar iets op stond dat het je eigenlijk schuld was als je onderuit ging. Zal wel..

Even tegen half twaalf was het dan zo ver: we moesten ons naar de pits begeven. Snel nog even wat lucht uit de bandjes op aanraden van DaMille (schijn je meer grip te hebben als je zowat met een lege band rijdt.) Ik had zo mijn twijfels er bij, maar het bleek achteraf prima te werken. Blijkbaar was die CRT toch nog ergens goed voor.
In de pits aangekomen begon het al goed: bArtAA en EJ werden aan de kant gezet; ze hadden een veel te smerige motor. LEVENSGEVAARLIJK!!!! EJ had hier overigens vorig jaar ook al ervaring mee opgedaan. DaMille reserveert snel even een plekje voor ze bij ons in de groep, en nadat de heren de motor hadden schoongemaakt konden ze zich alsnog bij ons voegen.

Eindelijk half twaalf: we mogen weg. Eerst nog een rondje achter de Marshall aan rijden en dan mogen we los. Mmmmm, zo’n inrijrondje gaat nog best vlot….
Na de start-finish voor de eerste keer te hebben gepasseerd kan het gas erop. Ik besluit voor de eerste bocht bij het 200-meter-bord te gaan remmen. Veel te vroeg blijkt als DaMille me met een rotgang voorbij komt vliegen. Twee bochten later is ie uit het zicht verdwenen. Dat gaat lekker zeg! Misschien toch ook maar ff een CRT-je doen.

Gaandeweg blijkt echter dat ik gelukkig niet de sloomste op de baan ben en dat zelfs de echt snelle jongens moeite hebben me in te halen. Weliswaar niet in de bochten, maar dan met name bij het uitkomen het de twee rechte stukken van het circuit op. De Soes loopt ontiegelijk hard!! Echt kicken! Zo word ik voor de echt snelle mannen een lastig rijdende chicane. Haha! Wat een lol!
Mcmru staat langs de kant te kijken en vraagt zich af of ik m’n Db-killer wel heb gemonteerd. Nou: zeker wel! Maar evengoed nog een crispie geluidje!!
Net nu ik een beetje lekker in m’n ritme kom wordt er alweer gezwaaid met het zwart-wit geblokt en moeten we de machines richting pits sturen. En JA Mcmru!!! In je uitloopronde MAG je toeren!!!!!! 

In de pits aangekomen gauw allemaal kijken wie de grootste vellen aan de achterband heeft hangen en de familie in de armen sluiten. We hebben het weer overleefd.
De tijd van Stoner heb ik net niet geklopt: 2 minuut 17.3 schijnt toch echt iets te langzaam te zijn. DaMille doet het een stuk beter: 2 minuut 05.9. B
bArtAA en EJ zitten ook dicht bij me met 2 minuut 20.6 en 2 minuut 19.3. Al met al eindigt DaMille in de top-tien en zit de rest in de middenmoot. Helemaal niet slecht!

Gauw nog ff een vette hap naar binnen werken om vervolgens via een omweg richting Haren te rijden. Ik ruil van motor met DaMille. Hij schijnt het onderweg zichtbaar naar zijn zin te hebben op de Soes. Aangekomen in Haren hoor ik verhalen van doorslippende achterwielen op klinkerweggetjes en “als ik hem in z’n drie vol opentrek moet ik wel naar voren leunen, anders gaat het niet goed”. Eigenlijk nog best knap dan die 2 minuut 17.3….. 

In Haren nog een heerlijk ijsje gegeten als afsluiter van een perfecte dag. Morgen zou ik zo weer willen. Het is dat niemand mee wil. Hoewel, misschien Mcmru???? Of ben je bang dat ie uit elkaar valt?

 Wat mij betreft volgend jaar weer. En een CRT klinkt nu ook wel errug aantrekkelijk!