Sterrit naar Kylltal

Het was weer een groot succes.

Drie dagen mooi weer en toeren. Goed hotel (net een klein kasteel) en echt smerig eten waar de Duitsers zo goed in zijn.

Vrijdagmorgen mooi op tijd in Rogat aangekomen bij Gebben. De rest kwam er net aan dus dat kwam mooi uit. Even een bakkie gedaan, huurmotor voor de Wolt geregeld (BMW stuk, dus lag aan het materiaal, dan maar een TDM mee) en toen maar eens richting Germany. Robert voorop met de TomTom in de oren, nog even tanken en bij de eerste de beste afslag overleg één waar nu precies heen te gaan.
Nu een lekker stukje toeren, afgewisseld met diverse overlegjes over de te volgenden route, gescheld op de TomTom en slechts enkele creatieve omwegen waren we tegen het middaguur in Doesburg. Aldaar genoten van een bakkie koffie, een stuk appeltaart die nu nog dwars ligt en met uitzicht op een Hanos vrachtwagen die de uitgang voor het bruidspaar met grote precieze wist te blokkeren bij de kerk, even heerlijk in het zonnetje gezeten.
Lietje was onderhand aangeschoven, dus we waren voor het Nederlandse gedeelte compleet.

De rest van de middag zijn we lekker aan het toeren, sturen, knallen en zoeken geweest.
Tussendoor een pizzaatje gehapt met uitzicht op een mooie paarse Hanos vrachtwagen die echt 45 minuten over het afleveren van één bestelling deed. Waarop we rond een uurtje of half 7 op de eindbestemming aankwamen. Der grosse Duitsche freunde waren reeds aan biertje 5, dus dat was relaxed aanschuiven.

Het avondeten was niet om over naar huis te schrijven, dus dat doen we dan ook niet.

Zaterdagmorgen rond een uurtje of half 9 ontbijten en rap aankleden voor de grote ‘rond reis’.
Het zonnetje scheen, de mist trok weg, dus er kon niets mis gaan. Lekker aan het toeren met Marcel als superguide (al was het overleggen over de te volgen route er niet minder om) voorop op de gehuurde BMW 800ST. Dat wil wel rijden dus.
Ik merkt op de Multistrada dat ik toch beter een weekje later van motor had kunnen wisselen. Je komt een eind mee, maar tegen die verrekte Benelli en Sander op de Mille red ik het toch niet. Gooi je je motor vol door de bocht, klap je dat gas open, even stuiteren bij het wisselen van een naar twee, en twee naar drie. En dan BROOOUUWWWWW, komt er één of andere mafketel je voorbij zetten. Benelli, CBR 600 RR, je kan ze er niet bij hebben die jongens.
Gelukkig trok ik de gehuurde TDM er met gemak uit, maar dat lag aan het materiaal.

Verder kan je de Multi opvallend lekker door de bocht gooien. Al was het beter geweest als ik voor de reis de voorband vervangen had, deze is redelijk af en dan merk je toch dat hij gaat stuiteren in bochten met iets minder optimaal wegdek.

Opvallend ook hoe vaak we de andere groepen tegenkwamen, die echter meestal net de andere kant opgingen dan wij deden :-s

In Cochem wezen lunchen. Bij dezelfde patatboer als twee jaar geleden. Duurde nog net zolang en was nog net zo goor. Nu ga ik er dus ècht nooit meer heen. Aan het eind van het lekkere stuurdagje bleek Robert een boutje verloren van zijn schakelpedaal. Geen punt, huurmotoren genoeg. Dus rap een boutje van de TDM verwijderd en we konden weer verder.
De avond werd afgesloten met een schnitzel als deurmat (ja, van kabouter Plop dus) en dikke vette disco. Gelukkig mocht je zelf de muziek uitzoeken, met vader Abraham in de oren hebben we de avond afgesloten. Sommige heren zijn op zoek geweest naar nachtelijk vertier in het dorp, maar dat was moeilijk te vinden geloof ik.

Zondag morgen rond half 10 vertrokken. Het was een beetje vochtig op de weg, dus eerste 50 meter rustig aan gedaan. De Wolt kwam er achter dat een spoorwegovergang best glad kan zijn, dus die was snel door zijn laatste schonen onderbroek heen.

Nu een halve dag lekker toeren nog een hapje wezen eten op de grens van België en Duitsland. Daarna de snelweg op richting het hoge noorden. Na nog een drie en half uur met de bek op de tank met 170 over die Autobahn de tuffen was het weekendje alweer voorbij.
Helaas pindakaas.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=YWpbQgG1v4Y]

Nog goed nieuws voor volgend jaar. Ik heb begrepen dat Marcel Geomen gaat sponsoren met t-shirts, dus dan kunnen we helemaal in stijl door de bergen knallen.

Het eten was meestal niet te vreten, maar ik ben er volgend jaar zeker weer bij!!

One thought on “Sterrit naar Kylltal

  1. Da’s een mooi verhaal Francis. Jammer van het eten maar dat mocht de rest van de pret vast niet drukken. Ik wil ook!

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.