We hebben er een tijdje op moeten wachten, maar op 1/2/3 juli was het dan zover, onze eerste eigenste GEORIT.

Vrijdagochtend om 8.00 uur verzamelen bij de IB-Groep, de meesten waren op tijd….. En zo vertrokken we met 14 motoren en 16 man/vrouw om binnendoor naar Emmen de ontbrekende 2 motorrijders op te pakken en daarna snel de grens over.
Al snel de eerste stop natuurlijk, want koffie hadden we nog niet gehad. Nadat we Kafeeklatsch ook van hun laatste gebak hadden verlost verder richting zuiden in de hoop dat de zon daar zou schijnen.

Het ging allemaal prima, de geplande route was goed te rijden en iedereen was lekker aan het sturen. De middagstop cq. lunch duurde weer langer dan gehoopt, maar dit kwam mede doordat het was gaan regenen. Uiteindelijk dan toch maar in het regenpak en met een enkele weigerende blauwe motor weer verder.

Even voor de geplande tankstop in Menden ging het fout, regen en een glad wegdek zorgden ervoor dat Annelies onderuit schoof. Voor de zekerheid ging ze toch maar even naar het ziekenhuis en daar bleek dat haar elleboog gebroken was. Voor we het wisten zat ze al in het gips! Niet zo mooi natuurlijk, maar uitstekende zorg daar in Duitsland.
Een auto vanuit Nederland was al onderweg en de ANWB c.q. ADAC zouden ervoor zorgen dat de motor naar huis zou worden gebracht. Flink wat schade; rempedaal afgebroken, uitlaat beschadigd en kuipschade natuurlijk. Ivar zou mee naar huis gaan, en ook Robert Jan en Herman gingen weer terug.

Henk en Bjorn en Francis zouden wachten tot Annelies opgehaald zou worden, en daarna nog naar Zur Quelle komen. De rest van de groep kon na het oponthoud wat ruim 2 uur duurde weer verder. We hadden nog tijd genoeg om de geplande route te rijden, en kwamen rond 9 uur op onze eindbestemming aan. Snel de motoren parkeren en de kamers verdelen en toen op naar de Spareribs ohne ende! Dit was niets teveel gezegd, en de ribbetjes gingen er dan ook goed in.
De laatste 3 die-hards arriveerden rond 11 uur, maar hadden al gegeten. Desondanks werd er nog lang nagepraat onder het genot van menig biertje.

Zaterdag een nieuwe dag met goede weersvoorspellingen, en een nieuwe Frank zonder snor! Met de GPS van Ton en Marga voorop reden we na het ontbijt richting Koblenz. En voordat we het wisten waren we Koblenz ook alweer voorbij. Waarschijnlijk had de GPS ook lekker van het bier genoten, want volgens hem reden we af en toe gewoon in de Rijn/Moezel……
Dan maar via de bordjes naar het centrum, en daar aan de koffie en even de beentjes strekken.

Langs de Moezel richting Cochem was mooi en saai tegelijk. (iedereen heeft ook weer een andere mening…. *zucht*) Dan maar weer even pauzeren, want het was alweer lunchtijd. Af en toe heb je het idee dat we meer aan het eten en drinken en tanken zijn dan dat we op de motor zitten, maar dat is natuurlijk niet zo!
Na Cochem een mooi bochtig stukje weg, lange overzichtelijke brede wegen en goed asfalt. Op naar de Nurburgring waar we nog een klein stukje van een 4-uurs-race konden zien. Vanwege de regen werd de race gestaakt, maar wij zaten mooi droog op de tribune…..

Het laatste stukje naar Zur Quelle konden we zonder problemen dankzij de GPS van Eddie vinden. Gelukkig stopten we onderweg ook nog op tijd zodat we tijdig onze regenpakken aan konden trekken (diegene die dat nodig vonden en bij zich hadden).

Deze keer waren we ruim op tijd voor het avondeten, en hoewel het deze keer geen spareribs waren was het wederom een prima maaltijd. Ook het vegetarische diner was super, en ik denk dat er de volgende keer meer vegetariërs meegaan!

Zondag alweer de laatste dag, ontbijt zoals afgesproken lekker op tijd om half 9. Daarna op zoek naar de plaatselijke pinautomaat om af te kunnen rekenen en daarna weer achter de GPS van Eddie aan. Het was opvallend druk in de dorpjes waar we doorheen kwamen, terwijl we er rekening mee gehouden hadden dat zondag altijd alles dicht zou zijn. Het leek wel een landelijke fietsdag, maar helaas voor ons betekende dit wel veel omleidingen.
Het enige voordeel was dat we bij een gelegenheid lekker op het terras konden zitten en koffie met gebak en ijs en aardbeien konden eten.

Dankzij al dat gekronkel schoten we natuurlijk niet erg op, en de enige manier om dat op te lossen was een flink stuk snelweg te pakken. De meningen waren hierover verdeeld (als altijd) maar we schoten zo wel aardig op. Tijd genoeg dus om ergens in de middag een terrasje op te zoeken waar we lekker pannenkoeken gegeten hebben. Uiteraard met een ijsje na.

De meesten hadden er nu wel genoeg van en wilden eigenlijk zo snel mogelijk naar huis. De snelweg was redelijk dichtbij en met nog steeds onze Eddie voorop vlogen we Nederland weer in. Bij Arnhem gingen Bjorn en Bart en Hermine hun eigen weg.
De groep ging in Heerde nog even bij de Mac langs, waarna iedereen in zijn/haar eigen tempo naar huis ging. In Groningen gingen Frank, Jacco, Wim en Bart nog even bij Annelies langs om te kijken en te horen hoe het nu met haar ging. Ze lachte er gelukkig alweer bij en maandag zal blijken of de breuk goed gezet is.

Kortom een bewogen weekend, wat zeker een vervolg krijgt volgend jaar.
Maar misschien wel eerder, ergens in september of zo…….

Van 7 t/m 12 juni zijn Robert & Alexander en Jacco & Esther en Michel en Bart met Sterrit naar Schotland geweest. Moe en voldaan zijn we inmiddels weer lekker thuis maar het was zeker een hele mooie tour, hier een kort verslag.

Dinsdag was het verzamelen in Echten waarna we via oa. Elburg en Volendam naar IJmuiden zijn gereden. De boot vertrok om 18.00 uur en we werden pas om 21.00 uur voor het diner verwacht. In de tussentijd hebben we ons vermaakt met zwemmen (aan boord) en natuurlijk gezellig keuvelen in de bar. Het eten was prima geregeld met een lopend buffet met vooral veel ijs, het slapen voor de meesten wat minder. Veel gesnurk en warme binnenhutten.

Woensdagochtend eten we aan boord een traditioneel engels ontbijt met bacon & eggs & toast. In Newcastle mogen we aan land, maar voordat we goed en wel onderweg zijn aan de linkerkant van de weg hebben we al een ongeluk. Hilde knalt tegen een auto en vliegt van de motor, waarbij haar pols uit de kom schiet en er ook wat breekt. Met een ambulance wordt ze naar het ziekenhuis gebracht, en haar man Rinnie blijft uiteraard bij haar. Met 2 man minder maar wel een stuk voorzichtiger vervolgen we onze weg.
De eerst stop laat niet lang op zich wachten, even buiten Newcastle is een mooi cafe en met het warme weer ligt iedereen binnen de kortste keren languit in het gras. Er komen nog een paar Noorwegen-gangers bij de groep zodat we in totaal met 25 motoren onze weg konden vervolgen.
Via een mooie lange route met een stuk snelweg erbij kwam we aan het begin van de avond aan bij de Four Seasons in Inchree (vlakbij Fort William). Nadat de slaapplaatsen waren verdeeld werden we door Berend en Rene in een originele schotse kilt naar het eten gedirigeerd, met een welverdiend biertje voor de meesten.

Donderdag wederom een engels ontbijt, en gelukkig niet alleen toast met jam….. Daarna klaarmaken voor vertrek naar de Isle of Skye. Omdat we deze avond in hetzelfde hostel blijven kan er een hoop bagage achterblijven. De regenpakken gaan voor de zekerheid mee, maar deze hebben we de hele trip niet nodig gehad. Met het pondje over naar de Ilse en via een brug weer terug. Erg mooie routes wederom en natuurlijk een fraai groen landschap en lekkere bochtjes. ‘s avonds alweer lekker eten (haggis en haddock en ijs na) en daarna nog een optreden van een 3-mans-bandje wat typisch Schotse muziek speelde.

Vrijdag gingen we Nessie opzoeken in het Loch Ness, maar helaas niets gezien wat er op leek. Wel opvallend weinig aandacht voor dit monster. Onderweg nog een mooi klein weggetje genomen dwars door het schotse land. Allemaal grind in het midden en schapen aan de kant van de weg. Oppassen dus met rijden en dat was nodig ook want 2 schapen vonden het nodig om onze weg te doorkruisen, maar gelukkig konden we op tijd in de rem knijpen. Via Inverness en Dalwhinnie (waar we net te laat waren om nog een rondleiding op deze whiskey-distileerderij te krijgen) onze intrek genomen in de herberg van Pitlochry. ‘s Avonds uitgebreid gegeten in een restaurant in dat stadje en uiterlijk om kwart voor 12 weer in de herberg (anders stond je voor een gesloten deur).

En toen was het alweer zaterdag, de laatste dag in Schotland/Engeland als het goed was. Want het ochtendoverleg was schokkend! We bleken namelijk volgens de boeking met de boot van zondag mee te kunnen ipv. zaterdag, en we hadden 2 opties: of hopen dat er nog plek was, of gewoon een dagje extra in de omgeving van Newcastle verblijven.
We hebben voor de eerste optie gekozen, en ons wachten werd uiteindelijk beloond. Na ongeveer 3 uur in de rij en in de zon gestaan te hebben kwam het verlossende woord dat we mee mochten. Deze keer weer lekkere binnenhutten maar dat kon ons niets schelen. Helaas deze keer geen zwembad aan boord, maar de paardenraces en optredens maakten veel goed. Ook het eten was deze keer goed (zelfs zonder ijs) en moe en voldaan zijn we gaan slapen.

Zondag de laatste etappe, rondje nederland. Verschillende mensen haakten gedurende deze etappe voortijdig af zoals de afdeling Rotterdam, en we hebben Jacco & Esther en Michel gedag gezegd. Met een redelijk grote groep wederom even buurten in Volendam (bij Jantje Smit) en daarna door naar Echten. Eenmaal op het terras begon het zachtjes te druppelen, maar de koffie (en het ijs) smaakte nog prima. Afscheid genomen van iedereen en we hopen volgend jaar weer te kunnen genieten van zo’n mooi trip.

Organisatie hartstikke bedankt, het was echt toppie !

Afgelopen weekend zijn Ivar, Jacco en Bart alvast naar Zur Quelle geweest, om de tocht uit te zetten en de locatie en omgeving wat te verkennen.
De zondag begon goed, eerst naar Emmen naar Hein en Lizeth om een motor voor Bart op te halen. En omdat Hein de vorige dag jarig was, ontvangst aldaar koffie met GEBAK! Toen kon de tocht beginnen, lekker zonnetje aan de hemel en de route liep voorspoedig. via Coevorden, Nordhorn Schuttorf, en Steinfurt richting Munster. Leuke kleine weggetjes en prachtige landschappen (met reeën en windmolens).
Bij Munster toch maar een stukje snelweg gepakt, de tijd die we daar mee winnen kunnen we later in het bergachtige goed gebruiken. Bij Unna verlaten we de snelweg om kronkelweggetjes te pakken. Via Menden, Plettenberg, Attendorn, Wenden, Freudenberg en Betzdorf aangekomen op onze eindbestemming in Nistertal. De ontvangst was hartelijk en snel, hoewel het bier op deze foto nog niet voor ons bestemd was….

Lekker in het zonnetje in der Biergarten gezeten, hapje gegeten en met der wirt over de mogelijke routes en het programma gesproken. Moe en voldaan zijn we voor ons doen redelijk op tijd gaan slapen om de volgende dag weer fit te beginnen.

Hoe mooi zonnig de zondag was, maandag was het weer compleet anders. Het begon nog wel een beetje droog, maar de zon hebben we eigenlijk niet gezien. En eigenlijk ging het steeds harder regenen. Maar de route die we gereden hebben was errug mooi. We hopen dus op mooi weer het weekend van 1/2/3 juli, dan komt alles goed!