In 2005 zijn een aantal van ons al met Sterrit naar Schotland geweest. Met name Jacco was erg gecharmeerd van dit land (en zijn whisky’s). Alleen waren we destijds net te laat bij de destilleerderij en ook Edinburgh konden we niet meer bezoeken. Daarom zijn Bart en Jacco dit jaar wederom naar Schotland afgereisd met deze 2 dingen in de planning.

De boot van ijmuiden naar Newcastle was als vanouds, en eenmaal weer op de motor moeten we al onze navigatie-eigenschappen al aanspreken. De weg die we zochten konden we niet vinden, en eigenlijk hadden we geen idee welke kant we op moesten. Dan is een voorrijder met GPS toch wel zo handig…..

Maar uiteindelijk wisten we toch de goede weg te vinden en konden we via Carlisle en Glasgow richting onze eerste slaapplaats in Tarbert. We gingen namelijk de volgende ochtend met de boot van Kennacraig naar Port Ellen op het eiland Islay.

Islay is HET whisky-eiland, waar je overal op het eiland de geur van turf en whisky ruikt en er meerdere distileerderijen zijn. We hebben die van Laphroaig en Ardbeg bezocht, inclusief rondleiding en wat proeven achteraf. Verder hebben we die van Lagavulin, Bowmore, Coal ila en Port Ellen op de motor aangedaan. Na 2 dagen Islay hadden we het wel gezien en konden we weer met de boot naar het vaste land!

Via een erg mooie route zijn we woensdag via Oban naar Fort William gereden. Hier waren we met Sterrit ook geweest, en het leek ons een leuke stop met uitzicht op de Ben Nevis (met z’n 1344 meter de hoogste berg van Schotland). Helaas was het weer de volgende dag erg slecht, zodat we niet zoals gepland naar de echte hooglanden zijn gegaan. We kozen voor een korte etappe om via het meer van Loch Ness naar Inverness te rijden. Een redelijk grote plaats waar we de middag in ieder geval droog zaten……

De volgende ochtend met een twijfelachtig zonnetje vertrokken richting Edinburgh. Na de koffie-stop met lekkere gebakjes werd het dan ook droog en kon het lekkere stuurwerk beginnen. De hele dag doorgereden met een lekker zonnetje en het laatste stuk via de snelweg naar Edinburgh. Daar een aardige B&B gevonden op een half uurtje lopen van het centrum.
‘s Avonds direct de stad in en deze grotendeels verkend. Lekker gegeten bij de Italiaan (?!) en zaterdag via het paleis en de Royal Mile naar het kasteel gelopen. Daarna een beetje rondgehangen in het centrum en de pubs. Ook best wel vermoeiend zo’n dagje zonder motor……

Zondag dus maar weer snel op de motor, op zoek naar Rosslyn Chapel, bekend van de film de Da Vinci Code. Voor de film kreeg dit kerkje slechts 1000 bezoekers per jaar, nu ruim 170.000 !!
Daarna wederom erg lekker gereden, een super rondje met mooie weggetjes en landschappen en schapen langs de weg. Oppassen dus. Zeker met een motor waar maar 14 liter in kan en die ook nog niet zo zuinig is. Maar we konden wederom op tijd een benzinepomp vinden 😉

En dan is het alweer onze laatste dag, op naar Newcastle en kijken of we de boot kunnen vinden. Maar voordat we aan boord gaan genieten we nog even van de vele mooie weggetjes. We slingeren langs de kust en verlaten dan toch Schotland. Bij de laatste tankstop doet Jacco een vervelende ontdekking. Een voetsteun is namelijk losgetrild en deze heeft al bungelend aan zijn zijtassen voor flink wat butsen in zijn achtervelg gezorgd. Niet zo mooi natuurlijk, maar gelukkig zijn Jacco en zijn motor niet gevallen.

De boot kunnen we met enig zoekwerk vinden, en we worden al verwacht door DFDS. Het inschepen was weer een makkie en nadat we onze hut gevonden hadden genoten we op het dek van een welverdiend biertje. Daarna snel naar binnen voor het avondeten en een gezellige laatste avond aan de bar. Helaas was het weer de volgende ochtend om te huilen, en restte ons niets anders dan in ons regenpak de laatste kilometers naar huis af te leggen. Al met al een geslaagde vakantie, zie de foto’s…….

Op een zwoele vrijdagavond hebben we een rondje Drenthe gereden olv. RJ. Verzamelen bij de Carpoolplaats bij De Punt om half 8 ‘s-avonds. Voor sommige van ons was dat maar net haalbaar. Met een leuk clubje (9 man) vertrokken voor een tochtje dat ons via allerlei kleine dorpjes uiteindelijk na wel een half uur op een terras op de brink in Assen bracht.

Dat halve uur had niet zo zeer met de afstand als wel met het straffe tempo te maken, het ging weer mooi! Er werd uitgebreid gedronken en gerookt en een half uur later waren we alweer op weg naar (hoe kan het ook anders) RJ zijn pleisterplaats op het JM plein. Het jaarlijkse truckersfestival gooide echter roet in het eten en zo raakten we verzeild op de A28 richting Beilen, da’s ook meteen de eerste afslag dus vanaf daar dan maar weer via allerlei binnenweggetjes terug.

Robert verliet ons meteen om via de A28 weer terug te gaan naar huis en even verder op hebben we ook Marcel in complete verwarring achtergelaten als gevolg van het spelletje “wie rijdt er vandaag helemaal achteraan”, waarvoor nog bedankt Jacco en Ivar! We hebben nog even rondgereden en gebeld om te kijken of we de verloren zoon weer terug konden krijgen in het peloton maar het heeft niet zo mogen zijn. De weg terug was er niet minder mooi om en rond een uur of 10 zaten we met z’n allen bij RJ op het terras na te genieten.

De ranja vloeide rijkelijk alhoewel er ook mensen waren die niet meer hoefden te rijden en de gekoelde rosé uit de koelkast trokken. Uiteindelijk om half 11 vertrok iedereen weer huiswaarts en na een korte tankstop voor Henk en via Waterhuizen was ondergetekende weer net voor 11 uur thuis. Da’s voor mijn vizier overigens net een kwartier te laat. Ik vond het weer ouderwets gezellig.

View Larger Map

VRIJDAG

Afgelopen weekend zijn we met 13 man naar Kylltal geweest. Na enkele weken van zeer warm en zonnig weer waren de voorspelling wisselvallig. Regenpak mee dus voor de zekerheid. We vertrokken met 9 man vanaf de IBG met 3 nieuwkomers in de groep, te weten Harry, Anne en Henk. In Echten stonden nog 2 man op ons te wachten zodat we met 11 man vertrokken richting Kylltal. Tijdens de eerst stop in Doesburg, inmiddels redelijk doorweekt, kwamen de laatste 2 rijders bij de groep.

Nadat iedereen een regenpak had gekocht en aangetrokken konden we verder, op naar Duitsland en het mooie weer. Maar onderweg eerst flinke druppels, zodat het opletten was waar je reed. Gelukkig klopten de voorspellingen zodat we de lunch in Viersen op het terras konden nuttigen in een korte broek. De eerste pizza’s van het weekend gingen er goed in.

Daarna via de snelweg even wat meters maken was de bedoeling. Maar het noodlot sloeg toe en Anne was de grote pechvogel. Zijn 2 maanden oude Triumph hield ermee op, flinke rookpluimen waren het teken dat de motor opgeblazen was. Veilig naar de kant en wachten op de ADAC en de auto met aanhanger van Sterrit. Harry en Ivar bleven bij Anne en zouden later via de snelweg weer bij de groep komen.

De rest van de groep vervolgde zijn weg dus, met gelukkig geen regen of uitvallers reden we via de een mooi uitgezette route naar Plüm, waar Ivar en Harry even later ook arriveerden. Het begon inmiddels al een beetje donker te worden, maar we wilden toch de route helemaal uitrijden.
Onder luid applaus kwamen we dan ook als laatste aan, het was al donker en iedereen had al gegeten. Maar ze hadden nog wat voor ons bewaard, het smaakte prima net als het bier trouwens. De volgauto met Anne en motor arriveerde nog voor middernacht, en ook zij hadden nog wat te eten. Moe gingen we slapen…….

ZATERDAG

De zaterdag begon al vroeg, maar met een lekker ontbijtje en wat miezer regen was het rustig wakker worden. Geheel in stijl vertrokken we weer als laatste wat als voordeel had dat het inmiddels droog was. Op naar de Moezel en zijn mooie bochtige weggetjes. Na enkele tank- c.q. rookstops kwamen we aan in het altijd gezellige Traben Trarbach, wederom pizza voor de meesten op een terras met uitzicht op de moezel.

Daarna op naar Cochem waar Anne al met smart op ons stond te wachten. Hij had toch nog een motor (van een ander type) weten te lenen van iemand anders die vandaag niet wilde rijden, mazzel voor hem dus! Na een lekkere ijsco vertrokken we richting Nurburgring, vooral het eerste stuk na Cochem is een errug mooi stukkie weg. Alleen wat betekend “rasen ist out!” ?
Aangekomen bij de Nurburgring even kijken op de tribunes (is toch gratis) en we zagen dat er Porsche’s
lekker aan het racen waren op een mooi droog circuit. Maar er kwamen een stel donkere wolken aan wat betekend dat we nog even niet gingen rijden maar wachten op spectaculaire acties op de baan. Zie hier het resultaat, met dan aan Jacco:

Toen de regenbui over was moesten we toch maar weer verder, om nog een beetje op tijd aan te komen in herberg Kylltal. Dit lukte redelijk, hoewel het laatste stuk van de tocht niet de hoofdprijs verdiende. Meer hoeft daarover niet gezegd te worden……
‘s Avonds wederom lekker eten en daarna gingen de meesten even de benen strekken. Dat de tocht anderhalf uur duurde vonden de meesten niet erg, het belangrijkste was iedereen weer veilig thuis was. De muziek was vanavond van de Cliff Daniels Band.

ZONDAG

De laatste dag alweer, tijd om ons op te maken voor de terugreis. Eerst lekker wakker worden in het zwembad, daarna een stevig ontbijtje en wachten tot het droog zou worden. Maar dit duurde wel erg lang, zodat we met regenpak aan wederom als laatste groep vertrokken. Al snel stuitten we op een wegafsluiting, tijd om even de benen te strekken en een groepsfoto te maken:

Daarna op naar de laatste gezamenlijk stop, koffie met gebak in Stadtkyll. Hier ging de groep uit elkaar, de helft volgde de route tot Valkenburg maar de rest koos voor de snelweg. Marcel ging naar Duitsland, Peter L. naar Arnhem, Jacco naar Rotterdam en Robert/Francis/Harry over de A31 naar Groningen.

Met Hein voorop ging het net als de rest van het weekend perfect. Erg mooie weggetjes (die niet altijd op de routebeschrijving stonden) maar dat vonden we niet erg. Via de heuvels in Limburg reden we Nederland in waar we al snel staande werden gehouden door oom agent voor een controle van de papieren en de motor en de bandjes. Iedereen kwam keurig door deze keuring zodat we in Valkenburg op het terras neer konden ploffen om wat te eten. We kregen nog gezelschap van de Sterrit organisatie. Daarna toch maar over de snelweg naar Groningen waar we om 21.00 uur waren.

Wederom een super weekend gehad, op naar de volgende keer !